گفتگویی با حافظ

ردّیه‌ای است بر دیوان حافظ و اخلاق و منش و اعتقاداتی که در اشعار او بیان شده است به گفته مولف هدف از نگارش این اثر مبارزه با تفکر اباحی‌گری و جلوگیری از بیکاری و تنبلی و ضعف جامعه است که به زعم وی یکی از نتایج گسترش اشعار حافظ و امثال او در جامعه اسلامی است بدین منظور در برابر بسیاری از غزل‌های حفظ غزلی با همان وزن و سجع و بحر عروضی تحت عنوان حافظ شکن سروده و بدین صورت دیدگاه‌های اسلامی و توحیدی خویش را در اختیار خواننده قرار می‌دهد وی در مقدمه‌ای مفصل به ویژگی‌های شعر و شاعر از نگاه شریعت پرداخته و رویکرد عمومی جامعه را در برخورد با اشعار حافظ نقد می‌کند در ادامه مؤلفه‌های عرفان حقیقی را برشمرده و روایاتی از ائمه در کمالات انسانی می‌آورد و سپس نگاه فلاسفه و عرفا را نسبت به الهیات بازگو می‌کند